در کلام دوست

سلام به مناسبت ماه مبارک رمضان با چند کلام ناب از مرحوم استاد محمداسماعیل دولابی در خدمتتون هستم. انشا الله استفده کنیم

ماه رمضان شهر الله و ضیافت الله است. اگر همیشه با خدا معمله داشته باشید همه ماه ها برای شما شهر الله خواهد بود و همیشه خود را در ضیافت الله مهمان خدا خواهید یافت و نفستان تسبیح و خوابتان عبادت و اعمالتان مقبول و دعایتان مستجاب خواهد بود.

از مهمان بابت آنچه در مهمانی خورده است سوال و مواخذه نمی کنند. مهمان نه در دنیا و نه در آخرت حساب و کتاب ندارد. پس صلاح در مهمان شدن است که خیر دنیا و آخرت در آن است.

وقتی مهمان میشیویم خوبست تمام عیار مهمان شویم

ما در دنیا و آخرت میهمان خدا هستیم, آداب میهمانی را باید رعایت کرد. باید در بدو ورود صاحبخانه را ملاقات کرد, بعد هرجا که گفت بنشین نشست و هرچه پذیرایی کرد بهره برد و به صاحبخانه فرمان نداد و جز آنچه آماده کرده نخواست و دل به وسایل و منزل صاحبخانه نبست و آرزوی مالکیت آنها را نکرد

مهمان تا صاحبخانه را ملاقات نکرده و ندیده است فکر میکند اصلا مهمان نیست و به دزدی آمده است: لذا تا صاحبخانه را نشناخته است باید خیلی احتیاط کند. اما وقتی که صاحبخانه را شناخت و دید, دیگر هرچه خواست می خورد. تنها وظیفه میهمان اینس که هرچه صاحبخانه گفت بکند و هرچه هم به او داد بگیرد و نگوید کم است یا چیز دیگری می خواهم

در مهمانی خدا وقتی صاحبخانه را شناختی مشاهده جمال او سیرت می کند و دیگر از غذا می افتی. بدون غذا سیر و بدون ثروت غنی خواهی بود.

در دنیا اگر خودت را مهمان خدا حساب کنی و حق تعالی را میزبان, همه غصه ها می رود. چون هزار غصه به دل میزبان هست که دل مهمان از یکی از آنها خبر ندارد ( خدا هم که غصه ای ندارد)

شرط زنده ماندن غذا خوردن نیستو اصحاب کهف بیش از سیصد سال در غار خوابیدند و بدون خوردن غذا زنده ماندند. یک وقت دیدی خدا خواست ما را هم بدون غذا نگه دارد. در ماه رمضان که خدا مهمانی داد با گرسنگی از مهمانهایش پذیاریی کرد. اگر چیزی بهتر از آن بود با آن پذیاریی می کرد. هرکه مهمان خدا بشود کم کم از خوردن و آشامیدن می افتد. همه حواسش به او میرود و علم و محبت او را سیر می کند

یک شب سه نفر که فقیر بودند و تازه وارد مدینه شده بودند در مسجد پیامبر از مردم خواستند که آنها را مهمان کنند . یکی را پیامبر اکرم ( ص ) به خانه بردند . دیگری را حضرت امیر ( ع ) به منزل بردند . سومی را کسی پیدا نشد که به منزل ببرد ، لذا به ناچار در مسجد ماند و مهمان خدا شد . فردا که آن سه نفر مجدّداً به هم رسیدند از شام شب گذشته از هم سؤال کردند . اوّلی گفت من در منزل پیامبر نان و سرکه خوردم . دومی گفت من در خانه امیر المومنین نان جو و نمک خوردم . سومی گفت ولی من تا صبح هر چه به سقف مسجد نگاه کردم که بلکه خدا غذایی بفرستد چیزی نرسید و شب گذشته را گرسنه به سر بردم . جبرئیل بر پیامبر اکرم ( ص ) فرود آمد و ماجرا را برای حضرت نقل کرد و گفت خداوند فرمود من هر چه در بهشت و کائناتم گشتم غذایی را که درخور میهمانم باشد بهتر از گرسنگی نیافتم و لذا با گرسنگی از او پذیرایی کردم .

روضه ماه رمضان روح را و فطریه بدن را پاک میکند. روزه عام امساک از مفطرات است. روزه خاص امساک از صفات و اخلاق غیر الهی. روزه خاص الخاص امساک از غیر خداست. زهرچه غیر یار استغفرالله

شیعه تا به ملاقات خوبان نرسیده است روزه است. وقت ملاقات عید فطر شیه است که باید افطار کند.

از دنیا نگو, از خلق نگو, از خودت هم نگو, از خدا بگو. چند وقت که تنها از خدا بگویی اگر غیر از او چیزی هم وجود داشته باشد از یادت می رود و غیر او را فراموش می کنی.

این که پیامبر(ص) فرمود: یا لیت لم یخلق محمد(ص) شاید به این جهت بوده که حضرت عطری از خود استشمام کرده و نمی خواستند در کنار جمال و حسن خدای تعالی جمال دیگری باشد.

مومن جزایی جز قرب خدا قبول نمی کند. او همه زمین و آسمان و بهشت را گردش می کند ولی فقط طالب قرب است.