تقبل الله!
پنجشنبه, ۲۸ ارديبهشت ۱۳۹۱، ۰۶:۱۷ ب.ظ
مدتی ست بعد از نمازخواندن هایم چند قدم عقب تر از جانمازم مینشینم که خدا نماز را برنگرداند، بزند توی سرم! از همان الله اکبرش هزار و یک جور فکر مختلف توی ذهنم میچرخد تا سلام آخر! همه ی دل خوشیم هم آیه الکرسی ست که در کتاب های ادعیه نوشته، خواندنش بعد از نماز، موجب قبولی نماز میشود.
و این یعنی اوج بدبختی! و بدبختی یعنی اینکه نتوانی حتی یک رکعت بدون هیچ شک و فکری غیر از فکر خدا، به کمرت بزنی!
با این دو دست سالم، هنوز نتوانسته ام یک قنوت اینچنینی بخوانم ...
بعدن نوشت:(+)
وای به حال من که حال فکر کردنش رو هم ندارم ...