ک ر ب ل ا . . .
نام ِ زائر حسین سنگین است
نائب ِ الزیاره بودن، سنگین تر!
توفیق باشد یادتان همراه ما زائر است در زیباترین دو راهیه عالم
بین الحرمین ِ عشق
مَثَلُ الامام کالکعبه را، مادرانمان یادمان داد از همان بچگی!
حاجی ِ حریم ِ امنشان که باشی؛ باید در حریم ِ رضا سعی کنی و در صفای حسین صفا!
و در این سعی و صفای عاشقی، مقصد، عطش ِ محبت است و ساقی، عبّاس!
من اما عجیب می ترسم از سبک شدن ها و آرام شدن های حریم ِ رضا، که طعم ِ این وقوف ِ رضوی، نشان ِ آرامشی دارد قبل از طوفان!
باید برای آمدنت عید نوشت بنویسم یا برای رفتنت روضه ی علی الدّنیا بعدک العَفا بخوانم؟
من اما فقط زل زده ام به این دوتا عکسی که برایم سرتاپا علی اکبر است!
فَنَظرَ اِلیه، نَظر آیس مِنه
شاگرد ِ مکتب ِ ارباب و ارباب زاده، ورژن ِ 2012 !
این را هدیه خاصّ الخاصّ ِ مولا می دانم در مشهد الرّضایی که مقدمه ای بود بر سفر کربلا
طوبی لکم اگر رزقتان بود
کتاب در محضر ِ روح الله
فقط حرم ارباب را که دیدید از جانب ما سلام بدهید زائر الح س ی ن چه می داند حال خود را که بخواهم نائب الزیارة باشید!
اشک ممتد ما را فقط به دست ح س ی ن بسپارید.
التماس دعا
یاعلی