شهادت امیرالمومنین (ع)

بسم رب الحیدر

ایام شهادت مولای متقین امیرالمومنین اسد الله الغالب علی ابن ابی طالب رو به محضر مبارک آقا امام زمان (عج) و شیعیان و محبین حضرتش تسلیت عرض میکنم

خورشید چراغکی ز رخساره علی ست، مه نقطه کوچکی ز پرگار علی ست

نمی دانم باید از چه بنویسم این شب ها

از مردی که در اوج غربت می شود یاور غریبان. از مردی که برای وصفش کلامی درخور نمی یابم. ایستاده بر اوج عرش الهی و نوای کنت بئس العبد سر می دهد. عقل متحیر می ماند از این عظمت و دل بی تاب می شود در تنهایی مردی که تنها تر از محمد است. او را یاور بود و اکنون در اوج تنهایی بی یار مانده. مبهوط میشوم از خالقت که تو را آورد میان خلقی که نبودند لایق درک مردی خدایی.ای آسمانی به چه کار آمده بودی میان اهل زمین ؟ مگر نمی دانستی که اینان نه اهل وفای به عهداند و نه قدر می دانند وجود مبارکت را. اینجا جواب محبت فاتح خیبر بی پاسخ گذاشتن سلام است. اجرت را با سوزاندن درب خانه جواب می گویند.و خوب شد نبودی ببینی با فرزندان و اهل بیتت چه کردند این طایفه بی مهر.شمشیری که بر فرق مبارکت آرام گرفت کینه بدر و خندق بود و آه که واژگان چه ناتوانند در بیان مردی که ندای لافتی الا علی لا سیف الا ذوالفقار تنها مدحی است الهی, درخور گوشه ای از عظمتش

مولا جان منبر این روزها دلتنگ مردیست که نوای سخن الهی اش معطر میکرد مسجد را به یاد خدا گرچه اثری نداشت بر قلب های قفل خورده.

محراب چشم انتظار سجود مردی است که نجوای شبانه اش را ملائک به نظاره می نشستند.

درب و دیوار مسجد کوفه در انتظار شنیدن مناجات مولای یا مولایت ناله سر داده

یتیمان کاشه شیر بدست بهانه پدر می گیرند...

اما

علی جان خدا را شکر که می روی از میانمان که تو نه اهل زمینی

پیامبر آمده به پیش بازت. فاطمه چشم انتظار است. محسن هم هست.

آقاجان خدا به همراهت...

کلام نور

علی (ع) ساقی سلسبیل است و پیروان و دوستانش و حتی به کسی که دوستش نیست ولی با او دشمنی ندارد می نوشاند. علی (ع) به همه فیض می دهد.

علی (ع) و فرزندانش معلم فطرت اند.

امام و قرآن هر دو تنزیل من رب العالمین هستند. آنچه از امام و قرآن می بینیم و می شناسیم تنزیل یافته حقیق آنهاست.

پیامبر به حضرت امیر فرمود: یا علی (ع) خدا را آنگونه که شایسته شناختن است نشناختن جز من و تو . و تو را آن گونه که شایسته ای نشناخت مگر خدا و من. علی (ع) تو روزه ای و من نماز ( واستعینوا بالصبر و الصلاه)

پیامبر (ص): یا علی (ع) کنت مع الانبیا سرا و معس سرا و جهرا. نوری از امیرالمومنین (ع) در سر همه دوستان اهل بیت هست که با آن نور راه خدا را می روند.

فقط انبیا مرسل و ملائک مقرب و دوستان اهل بیت که به کمال رسیده و قلبشان به ایمان امتحان شده علی (ع) را شناختند.دیگران از علی (ع) بهره می برند اما او را نمی شناسند. اینها در راه اند.

نور در خلقت یعنی نور امیرالمومنین (ع)

هر عابدی که عبادت می کند عبادتش از علی (ع) قاطی دارد. ملائکه از سفره فضل و عنایات علی (ع) روزی خوردند, هر چه پیامبر آمد از سفره علم و عنایات علی (ع) استفاده کرد. علی (ع) در سر همه انبیا بود.

خضر شاگرد مخصوص امیرالمومنین (ع) است. شیعیان با امیرالمومنین (ع) راه می روند.در ظلمات دنیا و آخرت با نور امیرالمومنین (ع) که همراهت هست کار کن.

حضرت امیر فرمود: روزگار مرا تنزیل داد سپس تنزیل داد, تا جایی که گفته میشود معاویه و علی (ع). در این عبارت حضرت, چقدر مصیبت خوابیده است و چقدر عظمت نهفته.

ذوالفقار یعنی تیغ دو دم که امیرالمومنین (ع) با یک دمش عرش را تمیز می کند و با دیگری فرش را. با یکی بالا را و با دیگری پایین را.

امیرالمومنین (ع) شمع است و محبان او پروانه اند. از پروانه سوخته ای باقی می ماند ولی شمع همه وجودش می سوزد و نور می دهد و آب میشود و جسدی از او برجا نمی ماند.

مردم رفتند دنیا را بگیرند دنیا آنها را گرفت. امیرالمومنین (ع) که از دینا کمتر نیست. شما هم اگر بروید علی (ع)را بگیرید خواهید دید علی (ع) شما را گرفت و برد.

محمد اسماعیل دولابی

یه  کلیپ تصویری خیلی زیبا از حاج محمود واویلا واویلا