به هر بهانه ...
چشم دل که باز کنی، این روزها همه جا، طنین خوش حضور مسیحا نفسی، پررنگ تر استشمام می شود.
گویا فریاد مظلومی، دل ظلمت گرفته عالم را اندکی غبار روبی کرده تا از پس بازی های بزرگ سالانشان؛ چشمان خواب آلود جهل بنی آدم، روشن شود به کورسوی نوری از عالم بالا.
انگار این فرزندان سرمست غرور، اندک اندک بیدار می شوند از خواب غفلتی به درازای خلقتشان.
شکوفه امید می شکفد در دل های زمستانی مظلومان.
پایه قدرت پوشالی فرعونیان سخت لرزیده و این بار نفس نفس زدن های فرزندان نمرود، خبر از خالی شدن دل سیاهشان دارد در برابر وعده خلافت مستضعفین در ارض.
سقوط دومینوی قدرت ظالمان به غمزه نگاه مردی از جنس نور آغاز شده تا بر باد بودن دعوی مالکیتشان بر خودشان هم اثبات شود!
غوغایی برپاست ...
گمانم دیری نباشد که بشنوند عالمیان نوای نازنین مردی خدایی که نه او بر کعبه که کعبه بر او تکیه خواهد زد
آری وعده الهی نزدیک است باید مهیا شد برای لبیک نوای
یا اهل العالم انا بقیه الله . . .
شریف