پیغمبر ِ کربلا
جمعه, ۳ آذر ۱۳۹۱، ۰۹:۵۹ ق.ظ
این شب ها که سقا هست و عـ طـ شـ هست؛ همه ی دلخوشی کربلایی ها بودن ِ علی است و علی همان پیغمبر کربلاست که اشبه خلق است به حضرت ِ احمدی که زیارت ِ جمالش پر است از سکینه های الهی برای قلب های ِ پر از هول ِ کربلایی!
این وسط اما جنس ِ زیارت ِ نگاه ِ حضرت ِ ارباب خاصّ الخاص است و ورد ِ زیارتنامه ی جنابش لن تنالوا البرّ حتّى تنفقوا مِن علیٌ الاکبر است؛ که به حکم آیه ی احصیناه، هر لحظه تماشای علی عاشوراست !
امشب علی طبیب ِ دل های مغموم کاروان ِ حـ سـ یـ ن است به آوای عشق ِ کسا و حضرت ِ امن، حرز عباسی ِ علمداری را گرداگرد خیام می پاشد و قرص تمام ِ جناب ِ قمرش، منوّر الانوار ِ ظلمات ِ بی محبتی کربلاست و عمو هست و امن هست و علی هست و آب نیست و عـ طـ شـ هست ...
این وسط اما جنس ِ زیارت ِ نگاه ِ حضرت ِ ارباب خاصّ الخاص است و ورد ِ زیارتنامه ی جنابش لن تنالوا البرّ حتّى تنفقوا مِن علیٌ الاکبر است؛ که به حکم آیه ی احصیناه، هر لحظه تماشای علی عاشوراست !
امشب علی طبیب ِ دل های مغموم کاروان ِ حـ سـ یـ ن است به آوای عشق ِ کسا و حضرت ِ امن، حرز عباسی ِ علمداری را گرداگرد خیام می پاشد و قرص تمام ِ جناب ِ قمرش، منوّر الانوار ِ ظلمات ِ بی محبتی کربلاست و عمو هست و امن هست و علی هست و آب نیست و عـ طـ شـ هست ...
تا فردا اما؛
خدا بزرگ است ...
خدا بزرگ است ...
احمد که رجز می گفت؛
مدینه شده بود، کربلا!
همین که فرمود؛ انا علیّ ابن الحسین
کوفه شد مدینه!
مدینه شده بود، کربلا!
همین که فرمود؛ انا علیّ ابن الحسین
کوفه شد مدینه!
یادم هست از بچگی هر وقت ناراحت میشدیم که چیزی نداریم مادرم فقط میگفت شکر خدا که دل خوش داریم همین بس است که اگر دنیا را داشته باشیم و دلمان خوش نباشد ارزشی ندارد.
جکایت این روزهای کربلاست. آب ندارند اما دلشان به بودن سقا و علی اکبر و ارباب خوش است.اما بعد از نبودنشان که آب آزاد میشود دیگر چه آبی؟ وقتی سقا نیست، که آب نوشیدن فقط از دستان حیدری سقا خوردن دارد و دیگر اصغر نیست و ارباب نیست و ... اما حزن و اندوه و شیون هست و یتیمی در میان خیام به آتش کشیده موج میزند.