علی ابن الحسین ابن الحـــــــیدر ...
سه شنبه, ۲۱ آذر ۱۳۹۱، ۱۱:۰۵ ق.ظ
به بهانه های وصل چه حاجت که حضرت ِ جنابت روضه ی مجسمی و علی ابن الحسین بودنت گواهی عاشقی است
جا ماندن از قافله ی عشق اما؛
حکایتی دارد ...
روضه یعنی چشمان ِ همیشه بارانت
روضه یعنی یک دنیا بهانه برای باران شدن
روضه یعنی حزن ِ تنهایی
روضه یعنی غیرت ِ رسوب شده ی غیرة اللّه
روضه یعنی دست خط مبارکت بر مزار خاکی حسین
السلام علی الحسین الذی
قتلوه عطشانا غریبا ...
اندازه همه ی زنان و طفلان دربند
اندازه همه ی شب های کوفی
اندازه همه ی زخم ِ زبان های مادری
اندازه همه ی نگاه های هرز شامی
اصلا تو بی اندازه؛
علی ابن الحسین ابن الحـــــــــــیدری ...
زهر ولید نه؛
داغ ِ عطش های کربلا شهیدش کرد ...
۹۱/۰۹/۲۱