تربت الـ حـ سـ یــ ن






تربت الـ حـ سـ یــ ن

کربلا تربت می‌سازد و همه ابدان شیعیان را تربت می‌کند
از عطش، آب بدن خشک می‌شود و تشنه دنیا و آخرت می‌شود؛
هم تشنه آب ظاهری می‌شود و هم تشنه معنوی
کسی که تشنه کربلا شد، بدنش سرانجام تربت می‌شود
همین بدن ظاهری، حتی اگر نمرده باشد!
و این یعنی معنای موتوا قبل ان تموتوا

كلّ يوم اگر براي ما عاشوراست و كلّ ارض كــربلا، سلام هاي مقدّس ِ صبح و شام ِ حضرت ِ ناحيه، سرّ ِ خون - اشك هاي جناب ِ صاحب (عـجّل الله فرجه الشّريف) اند ... أَلسَّلامُ عَلى مُحَمَّد حَبيبِ اللهِ وَ صِفْوَتِهِ ... أَلسَّلامُ عَلى أَميرِالْمُؤْمِنينَ عَلِىِّ بْنِ أَبي طالِب الْمَخْصُوصِ بِاُخُوَّتِهِ ... أَلسَّلامُ عَلى فاطِمَةَِ الزَّهْرآءِ ابْنَتِهِ ... أَلسَّلامُ عَلى أَبي مُحَمَّد الْحَسَنِ وَصِىِّ أَبيهِ وَ خَليفَتِهِ ... أَلسَّلامُ عَلَى الْحُسَيْنِ الَّذي سَمَحَتْ نَفْسُهُ بِمُهْجَتِهِ ... أَلسَّلامُ عَلى مَنْ أَطاعَ اللهَ في سِـرِّهِ وَ عَلانِـيَـتِـهِ ... أَلسَّلامُ عَلى مَنْ جَعَلَ اللهُ الشّـِفآءَ في تُرْبَتِهِ ... أَلسَّلامُ عَلى مَنِ الاِْ جابَـةُ تَحْتَ قُـبَّـتِهِ ... أَلسَّلامُ عَلى مَنِ الاَْ ئِـمَّـةُ مِنْ ذُرِّيَّـتِـهِ ... أَلسَّلامُ عَلَى ابْنِ خاتَِمِ الاَْ نْبِيآءِ ... أَلسَّلامُ عَلَى ابْنِ سَيِّدِ الاَْوْصِيآءِ ... أَلسَّلامُ عَلَى ابْنِ فاطِمَةَِ الزَّهْرآءِ ... أَلسَّلامُ عَلَى ابْنِ خَديجَةَ الْكُبْرى ... أَلسَّلامُ عَلَى ابْنِ سِدْرَةِ الْمُنْتَهى ... أَلسَّلامُ عَلَى ابْنِ جَنَّةِ الْـمَـأْوى ... أَلسَّلامُ عَلَى ابْنِ زَمْـزَمَ وَ الصَّـفا ... أَلسَّلامُ عَلَى الْمُرَمَّلِ بِالدِّمآءِ ... أَلسَّلامُ عَلَى الْمَهْتُوكِ الْخِبآءِ ... أَلسَّلامُ عَلى خامِسِ أَصْحابِ الْكِسْآءِ ... أَلسَّلامُ عَلى غَريبِ الْغُرَبآءِ ... أَلسَّلامُ عَلى شَهيدِ الشُّهَدآءِ ... أَلسَّلامُ عَلى قَتيلِ الاَْدْعِيآءِ ... أَلسَّلامُ عَلى ساكِنِ كَرْبَلآءَ ... أَلسَّلامُ عَلى مَنْ بَكَتْهُ مَلائِكَةُ السَّمآءِ ... أَلسَّلامُ عَلى مَنْ ذُرِّيَّتُهُ الاَْزْكِيآءُ ... أَلسَّلامُ عَلى يَعْسُوبِ الدّينِ ... أَلسَّلامُ عَلى مَنازِلِ الْبَراهينِ ... أَلسَّلامُ عَلَى الاَْئِمَّةِ السّاداتِ ... أَلسَّلامُ عَلَى الْجُيُوبِ الْمُضَرَّجاتِ ... أَلسَّلامُ عَلَى الشِّفاهِ الذّابِلاتِ ... أَلسَّلامُ عَلَى النُّفُوسِ الْمُصْطَلَماتِ ... أَلسَّلامُ عَلَى الاَْرْواحِ الْمُخْتَلَساتِ ... أَلسَّلامُ عَلَى الاَْجْسادِ الْعارِياتِ ... أَلسَّلامُ عَلَى الْجُسُومِ الشّاحِباتِ ... أَلسَّلامُ عَلَى الدِّمآءِ السّآئِلاتِ ... أَلسَّلامُ عَلَى الاَْعْضآءِ الْمُقَطَّعاتِ ... أَلسَّلامُ عَلَى الرُّؤُوسِ الْمُشالاتِ ... أَلسَّلامُ عَلَى النِّسْوَةِ الْبارِزاتِ ... أَلسَّلامُ عَلى حُجَّةِ رَبِّ الْعالَمينَ ... أَلسَّلامُ عَلَى الْقَتيلِ الْمَظْلُومِ ... أَلسَّلامُ عَلى أَخيهِ الْمَسْمُومِ ... أَلسَّلامُ عَلى عَلِىّ الْكَبيرِ ... أَلسَّلامُ عَلَى الرَّضيـعِ الصَّغيرِ ... أَلسَّلامُ عَـلَى الاَْبْدانِ السَّليبَةِ ... أَلسَّلامُ عَلَى الْعِتْرَةِ الْقَريبَةِ ... أَلسَّلامُ عَلَى الْمُجَدَّلينَ فِى الْفَلَواتِ ... أَلسَّلامُ عَلَى النّازِحينَ عَنِ الاَْوْطانِ ... أَلسَّلامُ عَلَى الْمَدْفُونينَ بِلا أَكْفان ... أَلسَّلامُ عَلَى الرُّؤُوسِ الْمُفَرَّقَةِ عَنِ الاَْبْدانِ ... أَلسَّلامُ عَلَى الْمُحْتَسِبِ الصّابِرِ ... أَلسَّلامُ عَلَى الْمَظْلُومِ بِلا ناصِر ... أَلسَّلامُ عَلى ساكِنِ التُّرْبَةِ الزّاكِيَةِ ... أَلسَّلامُ عَلى صاحِبِ الْقُبَّةِ السّامِيَةِ ... أَلسَّلامُ عَلى مَنْ طَهَّرَهُ الْجَليلُ ... أَلسَّلامُ عَلى مَنِ افْتَـخَرَ بِهِ جَبْرَئيلُ ... أَلسَّلامُ عَلى مَنْ ناغاهُ فِي الْمَهْدِ ميكآئيلُ ... أَلسَّلامُ عَلى مَنْ نُكِثَتْ ذِمَّـتُهُ ... أَلسَّلامُ عَلى مَنْ هُتِكَتْ حُرْمَتُهُ ... أَلسَّلامُ عَلى مَنْ اُريقَ بِالظُّـلْمِ دَمُهُ ... أَلسَّلامُ عَلَى الْمُغَسَّلِ بِدَمِ الْجِراحِ ... أَلسَّلامُ عَلَى الْمُجَـرَّعِ بِكَأْساتِ الرِّماحِ أَلسَّلامُ عَلَى الْمُضامِ الْمُسْتَباحِ ... أَلسَّلامُ عَلَى الْمَنْحُورِ فِى الْوَرى ... أَلسَّلامُ عَلى مَنْ دَفَنَهُ أَهْـلُ الْقُرى ... أَلسَّلامُ عَلَى الْمَقْطُوعِ الْوَتينِ ... أَلسَّلامُ عَلَى الْمُحامي بِلا مُعين ... أَلسَّلامُ عَلَى الشَّيْبِ الْخَضيبِ ... أَلسَّلامُ عَلَى الْخَدِّ التَّريبِ ... أَلسَّلامُ عَلَى الْبَدَنِ السَّليبِ ... أَلسَّلامُ عَلَى الثَّغْرِ الْمَقْرُوعِ بِالْقَضيبِ ... أَلسَّلامُ عَلَى الرَّأْسِ الْمَرْفُوعِ ... أَلسَّلامُ عَلَى الاَْجْسامِ الْعارِيَةِ فِى الْفَلَواتِ ... تَنْـهَِشُهَا الذِّئابُ الْعادِياتُ ... وَ تَخْتَلِفُ إِلَيْهَا السِّباعُ الضّـارِياتُ ... أَلسَّلامُ عَلَيْك َ يا مَوْلاىَ وَ عَلَى الْمَلآ ئِكَةِ الْمُرَفْرِفينَ حَوْلَ قُبَّتِك ...

۹ مطلب در آذر ۱۳۹۰ ثبت شده است

دل نوشته یا هجرنامه، پریشانیّات یا اوراقیّات، بهانه یا تکرار نوشت؛

چه فرق می کند وقتی، طعمشان تکراریست!

تو که احصیناه کلُّ شیٍ فی امام مبینی و اهل حساب، کتاب!

حتما می دانی، 72 روز می گذرد از آخرین لاف های عاشقانه ام!

نه اینکه یادم رفته است که مولایی دارم مهدی نام؛ نه!

راستش را بخواهی، چشمِ دلم ترسیده!

شنیده بودم کربلا دیده، اوراق می شود و محزون؛

ترسو شدنم امّا؛ حکایتی دارد!

بین خودمان باشد؛

کوفی گزیده، از خودش هم می ترسد!

تا دلت بخواهد، خوف کرده ام!

من از حسین، حسین گفتن ها می ترسم!

از نامه ها می ترسم!

از لبّیک ها می ترسم!

از سینه زن ها هم، می ترسم!

اصلا از دعای آمدنت، می ترسم!

و از خودم بیش تر از همه، می ترسم!

از ظلمات نفس و عجب و منیّت ها!

از این نوشته های شلخته!

از رنگ و لعاب کوفی!

از لاف های عاشقی!

اصلا از طوبی محبّتم، می ترسم!

من از ناحیه می ترسم!

از شمارشگر ِ اربعین بیش تر!

و از بی عمویی، بیش تر ِ بیش تر!

اصلا بی تو،

از همه چیز می ترسم...

http://www.salamatiran.com/Images/News/Larg_Pic/1-10-1386%5CIMAGE633339066583125000.jpg


پ.ن: بین همه مخاطب های پست قبلی، که قرار است لا خوف علیهم باشند و لایحزنون؛ حسابی گشتم

اسم من نبود! پس ترسو می شوم و محزون!

تو که بیایی؛ خوف و حزن که سهل است؛ همه می روند!

بوی کوفه گرفت پ.ن !!!

۱۶ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۲ آذر ۹۰ ، ۱۱:۱۷
تربت
مولا جان؛

از بای ِ بسم ِ الله ِ ولایت،

تا سین ِ النّاس ِ جهالت،

14 بار، با 2 تکرار!

یا به تعبیری 12 بار؛

وعده داده است؛

لاَ خَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَلاَ هُمْ یَحْزَنُونَ!

یک بار اولیا الله مخاطب اند؛

یک بار الّذین قالوا ربّنا الله ثمّ استقاموا؛

یک بار هم فَمَن تَبِعَ هُدای؛

الّذینَ امَنوا و عَملوا الصّالحات و اقاموا الصّلوة و اتوا الزّکوة هم هستند!

بشارت داده به مَن امَنَ بالله و الیوم الاخر و عمل صالِحاً!

مَن اَسلمَ وجهه لِلّه و هو محسن نیز، ماجور اند!

و آنان که یُنفقون اموالهم فی سبیل الله اند بی منّت و اذیّت

ایّها الشَّریکُ القُرآن،

مسالهٌ یا مولای!

مگر نه اینست که زینب، بنت و اخت و عمّهَ اولیا الله است؟

مگر نه اینکه علیوار ایستاد و استقامَت علی الکَرب العظیم؟

مگر نه اینست که تَبِعَت مِن هدایت الامام؟

مگر نه اینست که بذل مهجه کرد حسینش را در راه آمَنَت بِرَبِّ الحسین و عَملت صبراً جمیلاً و اقامه نافلهً جالسا!

مگر نه اینست که آمَنت بربِّ ثار الله و نَظَرت الی یومِ الاخر ِ اخاها؟

مگر نه اینست که اسلم وجهها لوجه الله ِ الرّسول؛ که این کشته فتاده به هامون، اخا المحسنُ الزّهراست!

و مگر نه اینکه یکجا انفاق نمود تمام مال و جانش را بی منّت و میان هجوم آزار ها، ما رات الّا جمیلا؟

پس چیست رمز ِ آنکه حزن را نتوان بی زینب، معنا کردن!

خلف وعده ی اَصدَق القول است یا صَدرها معدنُ الحُزن، جَعل است؟

نکند مثل ِ حسین  که همه اش فرق می کند؛

زینب هم،

همه اش فرق می کند!

آپلود سنتر نامحدود - www.up.irannab.com


عتیقه ای یافتم باب ِلور ِپاریس!

تک تک ورق های کتابچه عمرم؛

پوسیده هجر اند!

آرام ورق بزن؛

به تار مو نه؛

به نام حسین بندند!

۵ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۰ آذر ۹۰ ، ۱۴:۵۴
تربت
دل نوشته یا هجرنامه، پریشانیّات یا اوراقیّات، بهانه یا تکرار نوشت؛

چه فرق می کند وقتی طعمشان تکراریست!

تو که احصیناه کلُّ شیٍ فی امام مبینی و حساب، کتابت دقیق؛

حتما می دانی، 72 روز می گذرد از آخرین لاف های عاشقانه ام!

نه اینکه یادم رفته است که مولایی دارم مهدی نام؛ نه!

راستش را بخواهی، چشمِ دلم ترسیده!

شنیده بودم کربلا دیده، اوراق می شود و محزون؛

ترسو شدنم امّا؛ حکایتی دارد!

کوفی گزیده، از خودش هم می ترسد!

تا دلت بخواهد، خوف کرده ام!

من از حسین، حسین گفتن ها می ترسم!

از سینه زن ها، می ترسم!

از اعداد و اسم ها، می ترسم!

از لبّیک می ترسم!

من از دعای آمدنت هم، می ترسم!

از خودم بیش تر از همه، می ترسم!

از این نوشته های شلخته می ترسم!

از رنگ و لعاب کوفی می ترسم!

اصلا از طوبی محبتم، می ترسم!

از ظلمات نفس و عجب و منیّت ها، می ترسم!

از شمارشگر ِ اربعین می ترسم!

از این طرفِ عاشورا بیشتر از 10 روز ِ اوّلش، می ترسم!

از بی عمویی، بیش تر ِ بیش تر، می ترسم!

من از ناحیه می ترسم!

اصلا بی تو، از همه چیز می ترسم...


مولا جان؛

از بای ِ بسم ِ الله ِ ولایت،

تا سین ِ النّاس ِ جهالت،

14 بار، با 2 تکرار!

یا به تعبیری 12 جا؛

وعده داده است که؛

لاَ خَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَلاَ هُمْ یَحْزَنُونَ!

یک بار اولیا الله را؛

یک بار الّذین قالوا ربّنا الله ثمّ استقاموا را؛

یک بار هم فَمَن تَبِعَ هُدای را؛

الّذینَ امَنوا و عَملوا الصّالحات و اقاموا الصّلوة و اتوا الزّکوة هم هست!

مَن امَنَ بالله و الیوم الاخر و عمل صالِحاً هم، مبشَّر اند!

مَن اَسلمَ وجهه لِلّه و هو محسن نیز، ماجور اند!

و آنان که ینفقون اموالهم فی سبیل الله اند بی منّت و اذاً

ایّها الشَّریکُ القُرآن، مسالهٌ!

مگر نه اینست که زینب، بنت و اخت و عمّهَ اولیا الله است؟

مگر نه اینکه علیوار ایستاد و استقامَت علی الکَرب العظیم؟

مگر نه اینست که تَبِعَت مِن هدایت الامام؟

مگر نه اینست که آمَنَت بِرَبِّ الحسین و عَملت صبراً جمیلاً و اقامه نافله کرد نشسته و بذل مهجه نمود!

مگر نه اینست که آمَنت بربِّ ثار الله و به تماشا نشست یومِ آخر ِ اخا را؟

مگر نه اینست که وجه مبارکش را، رو به وجه الله ِ رسول نمود که این کشته فتاده به هامون برادر ِ محسن است!

و مگر نه اینکه تمام مال و جانش را انفاق کرد و بالای تل، ندید الّا جمیلا، بی منّت؟

پس چیست رمز ِ آنکه حزن را نتوان بی زینب معنا کردن!

خلف وعده ی اَصدَق القول است یا صَدره معدنُ الحُزن جَعلی است؟

شاید هم؛

مثل ِ حسین  که همه اش فرق می کند؛

زینب هم، همه اش فرق می کند!


عتیقه ای یافتم باب ِلور ِپاریس!

تک تک ورق های کتابچه عمرم؛

پوسیده هجر اند!

آرام ورق بزن؛

به تار مو نه؛

به نام حسین بندند!!!

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۰ آذر ۹۰ ، ۰۳:۱۱
تربت
به حسابِ عِشْرُونَ صَابِرُونَ یَغْلِبُواْ مِئَتَیْنِ هم باشد؛

720 نفر کفایت می کند برای مهمان کُشی!

120000 نفر، اسراف است والله!

اگر به وعده طعام آمده اید؛

غذایتان با هیات!

بغضً لابیک را اما...


رفتن یا ماندن، مساله اینست!

کربلا جای هر بی سروپایی نیست!

برای با حسین ماندن، باید از خود بگذری!

http://www.iranuse.com/wp-content/uploads/2010/12/Pack1572.jpg


و همه مصیبت طفلان؛

باز شدن آب است...



۱۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۵ آذر ۹۰ ، ۰۶:۲۰
تربت
از روز 7 ام، نه فقط مشک ها؛

که چشمانِ محبّانت هم، خشک می شود!

ای روضه خوان؛

تو بخوان روضه شیرمردان زینب را

بخوان از زبان گرفتن های دردانه

بخوان از عبدالّلهی که یکهو شبِ 5 ام، بردمان تا گ و د ا ل

بخوان از قاسم و قدِّ رشیدش

بخوان از طفلُ الرّضیعُ و حالِ بی حالِ رباب

بخوان از اشبه النّاس بِمحمّد!

بخوان از عمو و چشم انتظاریِ طفلان

بخوان روضه شیب الخضیب و خدّ التّریب را

بخوان و نگاه نکن به چشمان خشک و حالِ مبهوتمان!

تو بخوان...

من اما فقط،

انکار می کنم!!!


http://www.gooyait.com/uploads/Kashkool.gif

از سه روز مانده به تجلّی ِ خدا؛

آب را بستند؛

هول خیام را گرفت!

هول غیر ترس است و خوف

یکهو از پا می افتی!

شیعه هنوز شبِ هفتم هول می کند!

هولِ آب، هولِ محبّت!

دانلود صحبت های حاج محمداسماعیل دولابی

کربلا و عطش

آثار محبت امام حسین

امام حسین


همه این عکس روضه است...

گردهمایی شیرخوارگان حسینی در مصلی تهران


۷ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۲ آذر ۹۰ ، ۲۳:۳۷
تربت

http://www.askquran.ir/gallery/images/47521/1_1_65723_20090828_1693959084.jpg

شبِ سوم فرق دارد بخدا

طعمِ کوچه ای دارد، بنی هاشم نام ...

بوی زهرا می آید از قامتِ سه ساله...

یا لیتنی کنّا معک،

سنگین است برای مثل ِ منی

بی سر و پایم قبول؛

سپر که می شود باشم برای دردانه مولا...


تمامِ حزن و بغض را، اشک می کند و اشک!

سه واژه ای که وصفِ حالِ سه ساله است

گمانم همین سه تایی است؛

رمز ِ سه گانه ی الشّام، الشّام، الشّامِ زینتِ عابدان؛

مَن ِالّذی اَیتَمَنی؟

http://montazergraph.persiangig.com/%D9%85%D9%86%20%D8%A7%D9%84%D8%B0%DB%8C%20%D8%A7%DB%8C%D8%AA%D9%85%D9%86%DB%8C.jpg


حسینُ مِنّی؛

اَنا مِن الحسین...

از 18 تا 3؛

وجه اشتراک؛

قامتِ دال است و سیمای نیلی؛

امِّ ابیهای محمّد و مادر ِ پدری در خرابه شام!

کلّنا نورٌ واحداً است دیگر!

فاطمه سوم؛

وَه که چقدر فاطمه ای...


یا اباعبدالله الحسین... ( زبانِ حالی از سه ساله) (+)

شهزاده خیر النّسا، رقیه بنت الاسد تصویری (+)  صوتی (+)

چو در دل دارم تمنای کربلای حسین (نوای طوبی) (+)

۱۳ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۸ آذر ۹۰ ، ۰۱:۰۶
تربت
خواستم از حسین بنویسم و سه گانه پرچمش!

دیدم نوکری گفته است گفتنی ها را...

اصلاً حسین جنسِ غمش فرق می کند
این راه عشق پیچ وخمش فرق می کند

اینجاگدا همیشه طلبکار می شود
اینجا که آمدی کرمش فرق می کند

شاعر شدم برای سرودن برایشان
این خانواده، محتشمش فرق می کند

"صد مرده زنده می شود از ذکر یا حسین"
عیسای خانواده دَمِش فرق می کند

از نوع ویژگی دعا زیر قبه اش
معلوم می شود حرمش فرق می کند

تنها نه اینکه جنس غمش جنس ماتمش
حتی سیاهی علمش فرق می کند

با پای نیزه روی زمین راه میرود
خورشید کاروان قدمش فرق می کند

من از حسینُ منّی  پیغمبر خدا
فهمیده ام حسین "همه اش" فرق می کند

http://mioondar.persiangig.com/image/mazhabi/beiragh%20hosain.jpg http://www.pic.iran-forum.ir/images/m81mf4lgs4u7vhrkc970.jpg http://www.askquran.ir/gallery/images/13990/1_UTF-8__karbala_41.jpg

یادت هست گفتم

سرخ پرچمت؛

خبره بازی گرفتن دل ِماست!

چه روی گنبد باشد؛ چه توی قاب!

حالا،

این سیاهی پرچمت را کجایِ دلِ خرابم بگذارم!

راست می گوید والله

حسین "همه اش" فرق می کند...


روی سیاهم، سیاه؛

کربلا دیده و باب الجواد ندیده؛

زنده مانده ام برای دیدن محرّمت !

دانلود  ویدیو تعویض پرچمِ ارباب

پرچم سرخ ِ گنبدت، دلِ منو خون میکنه (+)

شاعر: علی زمانیان



۵ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۵ آذر ۹۰ ، ۲۲:۲۷
تربت
به حسابِ شمارشگرِ وبلاگ؛

2 روز مانده تا عطش...

دلِ من امّا؛

سبقتِ ناجور گرفت و دیشب کربلایی شد!

شبِ شعرِ عاشورایی و مراسم پیش باز محرم؛

کمی هم خوددرگیری های هیاتی؛

 58 روز دوری حرمین؛

و داغِ باب الجواد؛

فقط روضه 6 ماهه را کم داشت؛

تا یکهو بغضِ 60 روزه بِترکد...

حزنِ من شکست اما؛

تازه اوّلِ بسم اللهِ حزنِ زینب است...


سالی 10 روز می کُشنمدمان در عاشورا

تا یادمان باشند موتوا قبل ان تموتوا را...


یا ربّ الحسین؛

تو که لامکانی و لازمان!

پس چیست تفسیرِ صاحبُ المکانِ العالی؟

نکند مکان العالی؛

استعاره دارد از زیرِ گلویِ حسین!

http://www.iranvij.ir/upload/images/g9k0deeyvsqszxlzkuj.jpg


می گویند؛ هوا هوای حسین...

می گویم؛ عزا عزای زینب!

بینِ خودمان باشد؛

عزای من و تو اداوار است و کودکانه!

که نه دیده ایم آنچه زینب دید!

نه شناخته ایم حسینی را که زینب شناخت...


باب الجواد، باب الجواد که می گویم؛

اینجاست...


۱۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۳ آذر ۹۰ ، ۲۰:۳۶
تربت
یکی یکی کم می شوند!

نمره شمارشگرِ محرم را می گویم...

یکی یکی سیاهپوش می شوند!

قالبِ وبلاگِ رفقا را می گویم...

یکی یکی طی می شوند!

منزل های مانده تا کربلا را می گویم...

یکی یکی کم می شوند!

همسفران زینب را می گویم...

یکی یکی زیاد می شوند!

حرمله ها را می گویم!

یکی یکی فوت می شوند!

ثانیه های عمو داشتن را می گویم...

یکی یکی خشک می شوند!

آب مشک ها را می گویم...

و ما؛ لحظه به لحظه؛ ثانیه به ثانیه؛ نفس به نفس

زیاد می شود!

هولِ دلمان را می گویم...



محرم آمده یا حسین؛

خودم هم نمی دانم!

کل ارض که کربلاست و کل یوم عاشورا

گمانم اما؛

ندای هل من ناصرش، بلندتر شده!

از درون قلبی که قرار است؛

کلّکم حسین باشد!


مگر نه اینست که

وَمَا یَنطِقُ عَنِ الْهَوَى؟

حسین منّی ات، سندش قرآنی است 

فَمَنْ تَبِعَنِی فَإِنَّهُ مِنِّی!

انا مِن الحسینت را عشق است!!!


http://shiaphoto.persiangig.com/imags/karbala/karbala1.jpg

دانلود مداحی

کربلا (pdf)

۱۳ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۱ آذر ۹۰ ، ۰۲:۰۱
تربت