امشبی را رئیس ِ مکتب ِ فاطمی،
شاگرد ِ مادر است!
تو گویی مدینه، حلقه ی تکرار ِتاریخ ِ تاریک ِ آدمی است!
مدینه شان ِ نزول ِ اتجعلُ فیها مَن تُفسد فیهاست!
اینجا بهای خون، شهوت ِ غصب ِ خلافت است!
اینجا خانه های سوخته، 6 باره می سوزند!
اینجا نه فقط مدینه، که هم کوفه است و هم کربلا !
امشب اما؛ حیدر ِ زمانی چون مجتبی غریب مانده و در بنی هاشم، آماج ِ سیلی ِ غربت است
و بنی هاشم همان جاست که تسیبح ِ تربت ِ حسین، شکافت !
السّلامُ علی الاجساد ِ المقطّعات!
الحمدلله ِ الّذی جعلَ اعدائَنا مِن الحُمقا...
ابراهیمیان را از آتش چه باک!
صادق اما، میراث دار ِ صحیفه ی مادر است؛
زهر ِ منصور نه!
خاطرات ِ مادری شهیدیش کرد!
